Dag 16: Naar huis en terugblik

Vanmorgen om 9 uur ontbijt. Daarna de koffers ingepakt voor de reis naar huis. Nog een snelle wandeling maken bij de haven in Reykjavik. En via een toeristische route op naar het vliegveld

Het weer was regenachtig. De chauffeur en Geeske deden nog wat goede voorstellen onderweg nog wat te bekijken, maar het enthousiasme achterin was matig. Dus we reden vele uitkijkjes voorbij. Voor een koffiestop was iedereen wel te vinden. Na twee weken verbazen we ons nog steeds over de buitenkant van een restaurant. Nu ook, in een oud verweerd pand maar binnen alles keurig. Een lekker bakje.

Tijdens de rit klaarde het weer op en we vonden we na twee dagen stad het toch wel fijn nog even door het ruige oneindige lavaland te lopen. Het blijft bijzonder. Nadat Wietze een zakje met zand had gescoord weer in de bus op naar Tommys, de plek waar we bij aankomst op IJsland zijn begonnen met een broodje burger en patat. Nu hebben we ook de laatste maaltijd in IJsland bij Tommys genuttigd.

Door naar de Europcar om de bus in te leveren. En het wachten begon op het vliegveld. Eerst bij de winkeltjes langs en daarna koffie met Qwirkel en wormen.

Eenmaal in het vliegtuig, wat al een 40 minuten vertraging had, kregen we te horen dat er een landingsbaan gesloten was op schiphol en dat we nog een drie kwartier moesten wachten voor we naar de startbaan mochten. Eindelijk om 19.45 uur kregen we het sein dat we in de gordels moesten en begon de vliegreis.

Om 12 uur s nachts zijn we geland op Schiphol waar Gerben en Christiaan ons op stonden te wachten. Zij hebben ons weer veilig naar onze eigen bedjes gereden. Het avontuur is voorbij.

Vandaag heeft iedereen een korte impressie geschreven van de 16 daagse reis IJsland. Die kunnen jullie hieronder lezen.

Eggert ook wel Egbert: Wat een prachtige vakantie. Dingen gevoeld, gezien, geproefd, die ik nog nooit had beleefd. Adembenemende landschappen, vreemde geuren, nieuwe kleuren, aparte smaken en een fantastisch gezelschap. IJsland bedankt voor je gastvrijheid.

Geeske: k Heb genoten van alle elementen van onze reis.De kracht van het landschap, met daarbij de wind & regen maar ook zonneschijn. De zichtbare kracht van het bruisende water omhoog en omlaag. Maar ook de onzichtbare werking onder de oppervlakte.En vooral ook van jullie bruisende gezelschap

Willy: 3 jaar naar uitgekeken om op reis te gaan naar IJsland. Mijn verwachting is overtroffen, een bijzonder land met zijn uitbundige natuur. Een voorrecht dat ik dit mocht beleven. Samen met lieve mensen, bedankt!!

Wietze: De zestien dagen zijn omgevlogen. Elke dag z'n eigen belevenissen, van zon naar regen, van gletsjers naar lavavelden, van hoogten naar laagten, van papegaaiduikers naar walvissen. Kortom, van hoogtepunt naar hoogtepunt. Wat een bijzonder (ijs)land. Een reis om nooit te vergeten. En gelukkig hebben we de (vele) foto's nog. Vrienden, het was in een woord; fantastisch.

Klaas: Vergeleken met de andere landen die we hebben bezocht, liet Ijsland ons veel nieuws zien. De uitgestrekte geothermische velden, borrelende en spuitende geisers, een oneindig lava-landschap. En natuurlijk de prachtige watervallen, de puffin kolonie waar we midden in konden zitten, een tocht over de grootste europese gletsjer en het bezoeken van de walvissen.Daarnaast nog zoveel meer, de lol en de spelletjes, een verjaardagsfeestje, bekende en onbekende vogels die er elke keer weer bij waren. Het maakt deze vakantie en unieke ervaring met deze mooie groep vrienden.

Attie: 16 dagen op reis. IJsland, een lang gekoesterde wens. Wat een prachtig land met alle weer elementen die we tegenkwamen. Een bijzondere natuur, het zwarte strand, de rendieren op afstand, de bultrug die naast de boot zwom, het ijsmeer, de Puffin en overal de witte bergtoppen. Ik ben onder de indruk, heb volop genoten. Veel gelachen en genoten van het samenzijn. Er is veel om van na te genieten.

Dag 15, M(is) & M(useum)

Na een goede nacht gaan we naar het naastgelegen gebouw voor ons ontbijt, dit keer geen buffet, maar kiezen uit 2 menu’s

Vandaag een regenachtige dag, hier passen we onze planning op aan.
Vanmorgen gaan we naar de mis van 11.00 in de Hallgrimskirkja, er zingt een groot koor tijdens de dienst, er wordt in het Engels nog een gebed gedaan door 1 van de ambtsdragers, na de dienst kunnen we hem daar nog voor bedanken, want er is koffie met veel lekkers in “de Hof”.

Hierna kopen we nog een brood voor de lunch en rijden naar ons laatste hotel, we brengen de koffers op de kamers en lunchen in de gemeenschappelijke ruimte.

Het regent nog steeds dus besluiten we naar het Interactive Nature Museum PERLAN te gaan. Dat was een goede keus, hier komen alle belevenissen van de afgelopen veertien dagen en meer nog eens voorbij.

Wat extra is: we ervaren het noorderlicht in het planetarium, lezen veel over de geschiedenis, natuur(krachten) en dieren van IJsland en lopen zelfs door een ijsgrot waar het -15 graden is!

We hadden besloten af te sluiten sluiten met gezamenlijk fish and chips, maar dat ziet er niet gezellig uit, dus zien plan B staan: het wordt een burger, maar…nee! Plan C dan: de Mexicaan, dat was een goede keus, heerlijk!

Terug in ons hotel even in de rust en dan straks nog even een spelletje en de restjes opmaken. Onze reis loopt ten einde, wat hebben we met z’n zessen veel gezien, ervaren en beleefd.

Willy

Dag 14 Na regen komt zonneschijn

Dag 14

Het deed zeer aan de ogen toen we vanochtend het verduisteringsrolgordijn (goed Scrabble woord!) optrokken. Stralend blauw met warme zon!

Weer een lekker ontbijtje, nota bene met croissants, en koffer pakken. Beetje discussie waar we heen gaan, terug naar de Kurkjulfell (Game of Thrones) of door naar de Sheeps waterfall. We kiezen voor het laatste, een prachtige waterval, in Icelandic: Selvallafoss.

Zelf vind ik deze denk ik de mooiste die we mochten beleven. Puur en ongerept en een geweldig mooie wijdse scenery. Wel lastig om dit vast te leggen zonder dat er mensen bij op staan.

Wevervolgen onze weg met zo nu en dan een vee-rooster. In het het begin schrokken we daar enorm van, maar ondertussen was het aangeleerd om naar achteren te waarschuwen; 'ROOSTER!'.

Lang naar uitgekeken, maar met een beetje vrees, het Shark Museum in Bjärnarhöfn. Dit is de enige plek waar haai op traditionele wijze wordt gefermenteerd, dit haaievlees heet Hákarl. Het gaat om de 'Greenland Shark' die in de winter soms als bijvangst door de trawlers wordt gevangen. In de zomer zwemt deze haai wel tot 3km diepe en wordt dan niet gevangen. Na een vrolijke uitleg van een jonge dame, mochten we proeven. Eerst voorzichtig met een stukje (rogge-?)brood, daarna het pure spul. Sommigen van ons zeiden dat het best meeviel ?. De penetrante ammonia-achtige smaak/lucht blijft wel even in je systeem.Verder was het Shark Museum een mengeling van dit oudheid-, natuurhistorisch-, landbouw- en visserij museum. Kortom een bonte verzameling spullen in een grote loods.

Lopend bezoeken we ook het oudste houten kerkje van IJsland, afgebouwd in 1859. Er worden alleen nog begrafenissen en bruiloften gehouden, en beide schijnen hier niet vaak voor te komen.Nu echt op weg naar onze laatste plaats: Reykjavik.

In Borgnarnes brood en broodjes gescoord en verderop samen met de laatste noodles soldaat gemaakt.We gaan door een tunnel onder het Hvalfjorfur-fjord door en zijn dan al gauw in Reykjavik. Hier slapen we twee nachten. Voor de eerste nacht trekken we in, in het Freya-guesthouse. Het blijkt tot genoegen van Wietse naast de beroemde kerk, de Hallgrimskirkja, te staan!

Onze ruimtes verkennen en het ziet er weer prachtig uit allemaal. Bakkie en een tukkie, daarna de kerk gaan bekijken. Prachtig rank gebouw, met een lift hoog in de toren tot achter de klokken, dan nog met een trap verder omhoog tot je door de nissen de hele stad kan overzien.

Het orgel in de kerk is indrukwekkend. Hopelijk horen we daar morgen, muziek uit; 1e Pinksterdag om 11.00 is er dienst en we zijn van plan te gaan! Er is ook een koor. De preek kunnen we waarschijnlijk niet volgen, maar we hopen de eenheid te merken.

Verder de stad doorgelopen, een bijzondere stad. Bijna alleen maar laagbouw, veel groen, huizen en panden variërend van klassiek Scandinavisch tot moderne bouw. Downtown allerlei winkeltjes en veel tentjes voor muziek en een drankje. Helaas was de winkel waar ik een bijzonder luchtje zou willen kopen, gesloten. Mss morgen, maar het is wel Pinksteren...

Daar ook ergens een plekje gezocht en weer lekker gegeten. Plotseling ging onder het eten weer Willy haar alarm om thuis de lampen uit te doen, 2 uren eerder moesten ze aan. Dit ritueel heeft ons heel deze vakantie verwonderd.

Even verder struinend belanden we in het Harpa gebouw, iets voor onder andere ppt's en congressen, het is een voorbeeld van heel modern en duur! Helemaal glas en bijzondere constructies, het kan niet op voor Wietze.

Nog even kijken wat de avond brengt..

© Klaas

Dag 13 Strijd tegen de Elementen

Vandaag op de planning een rondje schiereiland Snæfelsnes, via de zuidkant kloksgewijs omhoog.

Ondanks de stromende regen en 0 zicht loopt een deel van de groep in regenjas naar het uitzichtpunt Arnastapi. Woelige zee en een mooi plaatje.

We hebben tickets voor de12u rondleiding door de cave in Vatnshellir. Het is een 8000jr oude vulkaangrot, ontstaan door lavastromen na een uitbarsting van de vulkaan. De rondgang duurt een klein uurtje. We zijn onder de indruk, vooral vh in totale duisternis luisteren naar het geplok van de vallende druppels...het pure, de intensiteit vd duisternis...heel bijzonder.

We vervolgen de rondrit en komen langs een hoge vulkaan. Ondanks de stromende regen besluiten we, behalve chauffeur Klaas (die hield de auto warm) de vulkaan te beklimmen. Eerst even kofje en een Snicker en dan de 100m hoge vulkaan Saxóll op. Willy telt 384 treden....poehee. Wij zijn vooral onder de indruk van At die dit gevecht tegen de elementen aangaat.

Verder gaat de tocht richting Ólafsvik. Onze bouwkundige smult van een mooie kerk, waar even binnen gekeken kan worden omdat de koster net het pand zou betreden. Bijzondere gebouw!

We picknicken heerlijk in de zon, terwijl onze regenkleding vrolijk droog wappert.

Via de noordkust gaat de reis verder richting Kirkjulfoss en -fell. Dit adembenemende landschap, waar delen van Game of Thrones is opgenomen, valt helaas in het water, maar gelukkig hebben we de foto nog.

We besluiten terug te gaan naar ons hotel en zijn rond 17u thuis. Een paar gaan slapen, anderen Qwirklen. De hotelkeuken serveert vanavond alleen pizza en dat vinden we veel te ongezond dus dan maar uit eten in Stykkishólmur. Wauw wat een eetbelevenis. Egbert vat het samen: You can take the dishes because the food was delicious.

Rond 22u trekt ieder stel zich terug in eigen kamer. Gaan we straks nog wat doen? Zal vast wel weer drankje en spelletje worden.

Morgen zal de dag bijzonder beginnen, want het haaienmuseum, mét de gefermenteerde haai pastte vandaag niet int program. Dus...

Ég heiti Gees

Dag 12 Koud, harde wind en vele kilometers

Vandaag een reisdag, maar dan ook een échte reisdag. Vanmorgen zijn we na een goed ontbijt om 10 uur vertrokken. Een lange reis voor de boeg. We begonnen aan een mooie rit langs de kust.

Al snel reden we een eenbaanstunnel in. Erg bijzonder, bij tegenliggers moet ik een inham in om hem te laten passeren. Nog niet eerder in gereden maar een goede oplossing bij smalle tunnels.

Het is grappig maar er loopt veel vee los rond langs de weg. Dus altijd oppassen of er ergens wat vee loopt. Nadat Geeske bedacht had dat ze nog geen schaap met hoorns op de foto had, werd ze op haar wenken bediend. Beeeee...

We waren toe aan een bakje koffie. Een mooie plek opgezocht en een heerlijk bakje van Willy gehad met een pindakoek. We werden gepasseerd door twee mooie IJslander paarden met ruiters.

De wegen zijn hier rustig. Met 90 km ga je ook niet hard. Eindeloze wegen. We besloten dan ook dat we geen foss gaan bezien vandaag omdat we er 60 km voor moeten omrijden.

De weersomstandigheden waren vandaag koud, harde wind en zo nu en dan sneeuw, hagel en regen.Wat ik nog steeds heel mooi vindt is dat, waar we ook rijden, er altijd wel weer bergen met sneeuwtoppen verschijnen als prachtige achtergrond. Het blijft indrukwekkend.

We stoppen bij een bijzondere plek, met een plakette over de naamgever van IJsland. Zijn naam was Floki en het verhaal vertelt de bijzonderheden. Wietze heeft dit verhaal aan ons voorgedragen waarvoor nog onze dank.

Onze volgende stop is in Blönduós bij een kerkje waarvan het ontwerp geïnspireerd is door de vorm van een vulkaan. Heel mooi. Helaas, het touw van de klok was vastgezet, dus we konden de bel niet even laten luiden. Egbert heeft nog zijn best gedaan maar de klok bleef stil. Ook konden we niet naar binnen, wat we graag hadden gedaan.

Daarna naar de bakker in Saudarkrokur, tegenover het hard wok cafe. Heerlijk brood gekocht en ze kwamen met mooie verhalen terug. De bakker een belevenis opzich.

Rond de klok van één uur stoppen we om te lunchen, met uitzicht op een boerderij en de zee. Er staat een harde wind en koud... Dus toen we de plaspauze hadden moesten we de goeie kant op gaan staan of zitten.

Daarna weer verder met nog twee en een half uur te gaan. Helaas alleen maar off-road wegen. Wel leuk om te rijden maar na twee uur hobbelen en schommelen en stofwolken toch maar even op een mooi uitzichtpunt stoppen. Opnieuw koud en harde wind....

Daarna door naar ons overnachtingsplek. Midden in het landschap een houten hotel en houten huisjes. Wij hebben drie kamers in het hotel, van de zeven in totaal. Als we daar 's avonds willen eten dan moeten we dat minimaal een uur van te voren aangeven en ook wat we willen eten. We besluiten om vandaag bij hoge uitzondering eens een toetje te nemen. Twee bolletjes ijs met chocolade of karamelsaus. Nou, laat de 'tjes' van bolletjes maar weg, want we hadden allemaal het wel kunnen doen met één bol, lekker dik. Het was heerlijk.

Nu nog een bakje en een drankje en we hopen op het Noorderlicht, maar we weten dat de kansen in deze tijd van het jaar klein zijn.

.

Dag 11 Happy Birthday

Goedemorgen! Onze dag begon vroeg, en wel om 00:00 uur! EGBERT VIERT ZIJN 60e VERJAARDAG VANDAAG!! We zingen uitbundig HIEP HIEP HOERA en volgen de kadootjes die we hebben meegenomen. Uiteraard hoort daar een toost bij en muziek! Wordt vervolgd

Het is ochtend geworden. Reisdag vandaag! We trekken de vlaggetjes van de wand, pakken de koffers en gaan op naar het ontbijt 'on the top of the hill '. Na het afscheid van gasthuis Brekka gaan we naar de Godafoss. Opnieuw een prachtige waterval. De wind is gaan liggen, maar het IJslandse weer is opnieuw omgeslagen, de sneeuwvlokken hebben de macht overgenomen. Het blijft bij de natte variant en zo rijden we naar de grootste stad van het noorden, genaamd Akureyri. We gaan naar een prachtige kerk en beschouwen dat van binnen en buiten. Op naar een winkel met goods voor het thuisfront met aansluitend een bezoek aan de plaatselijke bakker waar we genieten van overheerlijke baksels. Het is feest want Egbert trakteert. Na het inslaan van de nodige versnaperingen reizen we af naar Siglufjordur. Een route langs mooie baaien en besneeuwde bergen. Onderweg busnicken en ondergaan we enkele tunnels waarvan er eentje enkelbaans is. Bij geval van tegemoet komend verkeer zijn er zo nu en dan passeerplekken aangebracht. Voor mij als chauffeur van de dag een nieuwe ervaring, erg leuk. In een andere tunnel zingen we nogmaals een feestelijk lied voor Egbert, onder het schijnsel van 'glow in the dark' sticks. Bij aankomst in het dorp, tussen berg en zee, is het even zoeken naar ons hotel. De buitenkant is opnieuw niet echt uitnodigend en rijden er pardoes aan voorbij. Binnen blijkt het echter gezellig en warm te zijn, één van de oudste hotels van IJsland. Het ziet er weer prima uit. Als ik vraag naar het bestaan van een evt. aanwezige lift, dan is de reactie van de lieftallige dame van de receptie kort; ha, nee (glimlach)!. Niet getreurd, we zeulen onze koffers naar de eerste/tweede verdieping (prima). Tijd om het stadje te verkennen, de plaatselijke haven en kerk te bezoeken. Na een waardevolle tip togen we naar een restaurant waar we de innerlijke mens versterken met pizza of burger. Op de terugweg naar het hotel wordt er gezocht naar het politiebureau uit de serie Trapped, maar helaas niet gevonden. Weetje; in IJsland wordt de serie Ófærd genoemd. Verbaasde gezichten bij de reisgenoten. Tegen de traditie in wordt de dag niet afgesloten met een spelletje, maar wel met een drankje, in de foyer van het hotel. Opnieuw een prachtige, ietwat koude dag!

Wietze

Dag 10: code geel en thermisch

Om 7.00 krijg ik een app van onze reisagent dat vandaag code geel is voorspeld voor heel IJsland, harde wind en regen, bij slecht zicht niet verder rijden. Na weer een heerlijk ontbijt nemen we afscheid van onze Franse huisgenoten.

We gaan op weg naar Myvatn, de omgeving hier wordt ook wel de Diamond circle van het noorden genoemd

Onze eerste stop was bij Skútustadagigar, code geel goed voelbaar, wat een wind!!! Om langs een pad omhoog te klimmen moesten we elkaar bijna vasthouden om de pseudo-kraters te aanschouwen, deze worden gevormd door een interactie tussen lava en water.

Daarna parkeren we bij Dimmuborgir (geestenburcht) een lavaveld met torenhoge lavaformaties, die doen denken aan een ruïne van een kasteel. Hier wandelen we doorheen. Vroeger woonden hier soort van trollen zie foto’s. We nemen de Kirkjá route en komen uit bij de kerk, Gees neemt haar kans waar en staat op de preekstoel.

We gaan weer op weg en stoppen bij het sulfatorenveld Hverir bij Namaskard, het mooiste geothermische veld van IJsland. Je ziet kokende modderpoelen en dampende zwavelbronnen met op de achtergrond prachtige bergen met vulkanische oorsprong. De geur is even wennen Attie benoemd het als rotte eieren en Egbert combinatie tussen mest en klappertjespistool. Tsja. We worden hier bijna gezandstraald, tsjonge wat een wind!

Het is bijna 15.00 uur dus uur te vroeg voor de thermische baden van Myvatn, maar wie niet waagt die niet wint. Geen probleem dus omkleden en het warme water in, heerlijk! We wisselen warme-, koude baden en stoomcabine af. We figureren bij de fotoshoots van de Japanners en de Fransen, veel lol dus. En komen zelfs hier Friezen tegen. Ook hier is de harde wind goed voelbaar. Na 3 uur besluiten we dat het toch wel tijd wordt om te vertrekken, onze vingers zijn al wat gerimpeld.

Thuisgekomen gaat Geeske met de avondmaaltijd, aardappelen en groente en kip, aan de gang. Hollandser kan het niet.

Uiteindelijk viel code geel wel mee.

Avonds natuurlijk weer een spelletje kwirkle en regenwormen. We blijven zitten tot 0.00 uur en daarna barst het feest los.

Willy

Dag 9 Whale Waiting

Heerlijke nacht geslapen en wakker geworden in het huis voor ons alleen; de twee Fransen waren al vroeg op pad. We hebben uitbundig ontbeten en nog wat gerelaxed, toen naar Husavik voor wat boodschappen bij de Netto. Rustig aan maken we ons klaar voor de 'walvisvaart'. Voor de meesten van ons begint dat met pilletjes slikken...

Een parkeerplekje in de haven gezocht en een stevige lunch, nooit met lege maag de zee op.

Bij het kantoor voor de tickets kregen we de eerste aanwijzingen: goed aankleden want het wordt koud en nat! Bijzonder, want het is stralend weer. Ik heb daar een souvenir gekocht, en paar waterdichte handschoenen, thuis ook geschikt voor snoekvissen wanneer het koud is. We gaan aan boord van de 'Sylvia' en krijgen instructie om een warmtepak en een lange regenjas aan te doen. Wordt het dan toch echt nat?

Na een half uur à drie kwartier varen, gaat de schipper min of met stilliggen en kijken we uit naar walvis-tekenen. We hebben een kundige gids aan boord die veel over de walvissen verteld en waar we op moeten letten. Een 'blow' in de verte verraad de aanwezgheid van een walvis. De schipper gaat er op af, met onze boot nog een aantal boten. En daar in de buurt weer stilliggen. Totdat onze vrolijke vrouwelijker gids enthousiast de eerste Whale aankondigt door de microfoon. Het zijn er zelfs 2. Het zijn bultruggen. Ze ademen uit, komen even met hun gekromde rug en een klein vinnetje boven water, om vervolgens weer te verdwijnen. Whale watching is vooral Whale waiting. De gids zag ze telkens ook onder water, ik niet.Toch worden we meerdere malen verrast door hun verschijning en vooral wanneer de staart even boven water steekt, horen we enthousiast geroep om ons heen.Het is ook heel indrukwekkend. Deze prachtige dieren, ze verblijven soms langere tijd in de baai, ze kunnen worden herkent aan hun zwart-wit tekening. Er zijn ook logboeken van, sommige walvissen hebben zelfs een naam gekregen. En er wordt ook regelmatig een nieuweling ontdekt.

Het is ook heerlijk dat het prachtig weer is met een stralend zon, we hebben het niet koud en zijn niet nat. Behalve Egbert dan, hij kreeg even de volle laag wanneer de boot op een hoge golf klapt.

Na een heerlijke tocht van zo'n 3 uren komen we weer aan in de haven van Husavik.

Wat biertjes gehaald en terug naar ons huis.

Attie maakt een flinke pan spaghetti met een rode saus, superlekker :-)Er blijft nog genoeg over voor de Franse gasten!Mannen aan de afwas en dan is het tijd voor koffie en een spelletje.

Het was weer genieten.

©Klaas