Om 10u begint wederom een lange reisdag, van ruim 300 km. Buiten is het 10C en waait een harde wind, maar in onze bus is het warm en gezellig. De uitzichten zijn weer weids en indrukwekkend.

De navigatie stuurt ons via een gravelweg, maar das alleen maar leuk want we treffen daar eindelijk loslopende paardjes, waar Attie mee wil knuffelen...maar dat is niet echt hun ding.

Als we voor een plasstop een onaantrekkelijk onduidelijk gebouw binnengaan wordt het the highlight of the day. Terwijl wij Atties enthousiasme met ssssstttt proberen te temperen schatert de jonge eigenaresse het uit; zij knuffelen elkaar en een vriendschap is geboren. We krijgen koffie met heerlijke koek met slagroom en ook een rondleiding in het oude schoolgebouw waar zij haar guesthouse van aan het maken is. Ze bivakkeert elders in het gebouw en laat zelfs haar geweer (van oma) zien, waarmee ze rendieren schiet.

We vervolgen de weg naar Dettifoss. Zo'n 30 km voor de waterval begint een gravelweg met waarschuwingsbord, dat schade voor eigen rekening is. Wij gaan het avontuur tegemoet, met Willy als uitmuntend chauffeur. We lachen dat alles meevalt tot....er een groot gat in de weg zichtbaar wordt. Maar op vakkundige aanwijzingen van Wietze is ook deze hobbel peuleschil.

De Dettifoss is 100m breed en de krachtigste waterval van Europa. We vinden hem mooi, maar merken al een beetje verwend te zijn.

Klaas rijdt verder, helaas is de weg verder een makkie. Langs Husavik zien we alvast de Whale watch, waar we morgen met grote verwachting naartoe gaan.

Als we aankomen bij ons adres in Brekka, voor de komende 3 nachten, breken we uit in gejuich als blijkt dat wij het family house (voor 8 pers) voor ons helemaal alleen hebben !!! Bij de sleuteltoss hebben W&A de jackpot, de grootste kamer met veranda....maar we gunnen het hen! We genieten dat we nu voor het eerst lekker alle ruimte voor onszelf hebben om spelletjes doen, zelf te koken etc. Maar omdat we nu nog geen inkopen hebben gedaan eten we...hè bah alweer...in het restaurant.

Thuis, want zo voelt het, loopt er ineens een Frans setje binnen. Ahum, shared bathroom betekent dus toch mensen erbij. Nou dan maar hoe meer zielen...Onze derde nacht kunnen we wel een bonte avond hier houden, want dan geen anderen erbij haha. Na wat spelletjes (regenworm= pier wordt deze avond omgedoopt tot Pierre, gaan we lekker slapen.

Groetjes Gees