Na een goede nacht en een heerlijk uitgebreid ontbijt in de huiskamer van de eigenaresse. Daar ook Attie haar schoenen droog geblazen. We gaan weer op weg met Wietze als chauffeur eerst naar een supermarkt om brood en kaas, daarna de tank van de bus vol. Egbert zijn ribben zijn nog gevoelig, hopen dat de pijnstillers de gletsjerhike mogelijk maken. Op weg naar de verzamellocatie een kleine 2 uur rijden komen we verschillende landschappen tegen, zwarte velden, bemoste heuveltjes, watervlakten, verdorde grasvelden en hier en daar wat huisjes. De bergen zijn er wel, maar niet goed zichtbaar door de mist en regen, een regenachtige dag dus, zoals voorspeld, wij blijven overigens positief?. We krijgen ook weer een melding over het olie peil, iedereen gaat gelijk een garage googelen. Weer iets met bleu?

12.40 uur aangekomen bij de meetingpoint van Troll Expeditions Skaftafell begint Attie toch te twijfelen, bij navraag blijkt dat dit voor haar toch te zwaar zal zijn ivm de beperking knieën. Heel spijtig! De weersomstandigheden zorgen er voor dat we warm gekleed in regenkleding op pad gaan. We krijgen de nodige attributen aangereikt; een helm, crampons(spikes), een harnas en pikhouweel. We worden met een of the road bus aan de voet van de gletsjer gebracht, onze gids is Ivy, hij kan best goed Nederlands, heeft 4 jaar in NL gewoond. Na 20 min. mogen de spikes ondergebonden worden en beginnen we aan de klim op de gletsjer. Wat een belevenis, bijna niet in woorden beschrijven of op de foto te krijgen. We lopen in een groepje van 10, de andere 5 zijn Denen. We zijn behoorlijk onder de indruk van de grootsheid, het ijsblauw, de gladde wanden, lopen door smalle diepe spleten en de vormen die elke keer weer veranderen zoals Ivy verteld. We lopen op de grootste gletsjer van Europa 10000 km2, welke in 24 jaar al 700 m is ingekort, de verwachting is dat waar wij nu lopen er over 20 jaar niet meer is. Geeske helpt de gids door ons er op te wijzen dat we goed in 1 lijn moeten blijven lopen, moederlijke zorg. Rond 16.00 uur zijn we weer terug bij de opstap plaats een bijzondere ervaring rijker. Wordt vervolgd, nu eerst een spelletje en een wijntje.

Na de hike richting ons logeeradres in Höfn, onderweg kwamen we langs hetbijsbergenmeer Jökulsárlón. Geweldig! Ik riep: kijk dat lijkt wel een zeehond, ja zegt Attie en daar nog één, blijken daar 3 zeehonden te zwemmen terwijl ik de vorm van een zeehond in het ijs bedoelde, zie foto. Na deze spectaculaire bezienswaardigheid rijden we door naar ons logeeradres, het is inmiddels rond 18.30. Na ons geïnstalleerd te hebben eerst maar weer eens uit eten: in het oudste gebouw (1897) van Höfn- Otto Matur. Wietze en Willy mogen voorlopig niet weer kiezen waar we eten, maar heerlijk culinair gegeten. Wat weer een prachtige dag.

Willy